Μια μέρα σαν τη σημερινή πριν από 23 χρόνια έφυγε από τη ζωή ο Ζώρας Τσαπέλης. Ο αξιόλογος ηθοποιός ο οποίος πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, άφησε την τελευταία του πνοή στις 18 Ιανουαρίου του 2002. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, ενώ υπέστη αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια.
Η Φίνος Φιλμ θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του, αγαπημένου «κακού» του ελληνικού κινηματογράφου ανάρτησε στο instagram, ένα βίντεο – αφιέρωμα στον ηθοποιό, καθώς είχε συμμετάσχει σε 14 συνολικά ταινίες της. Σε αυτό, παρουσιάζονται διάφορες σκηνές από παραγωγές στις οποίες έπαιξε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ειδικότερα, δημοσίευσε αποσπάσματα από τις ταινίες «Θέμα Συνειδήσεως», «Εκείνος και Εκείνη», «Το Παρελθόν μιας Γυναίκας», «Όταν η Πόλις Πεθαίνει», «Αμόκ», «Το Λεβεντόπαιδο» και «Κοινωνία Ώρα Μηδέν».
Στη λεζάντα που συνοδεύει το βίντεο για τον Ζώρα Τσαπέλη αναφέρεται: «Με υψηλή θεατρική παιδεία, αγέρωχη και αυστηρή φυσιογνωμία, ο Ζώρας Τσαπέλης άφησε με τις δραματικές του ερμηνείες σημαντική παρακαταθήκη στην κινηματογραφική μας ιστορία, ενώ ως άνθρωπος ξεχώρισε για την μετριοπάθεια και την ευγένεια του. Με 14 συμμετοχές του σε ταινίες της Φίνος Φιλμ, ο Τσαπέλης κατάφερε να ξεδιπλώσει το δραματικό του εύρος, ενσαρκώνοντας υποδειγματικά κάθε ρόλο που του ανατέθηκε, ενώ ξεχώρισε ιδιαίτερα για την ερμηνεία “σκοτεινών” χαρακτήρων».
Δείτε το βίντεο:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Κλασικός ρολίστας του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου.
Ο Ζωγράφος (Ζώρας) Τσαπέλης γεννήθηκε το 1921 στη Σαλαμίνα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1945, ερμηνεύοντας ένα μικρό ρόλο («Λιουλιούκοφ») στον «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Σωκράτη Καραντινού. Στη θεατρική του διαδρομή συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους (Λαμπέτη – Παππά – Χορν, Κατερίνας – Κωνσταντάρα, Κυβέλης, Λαμπέτη, Μουσούρη, «Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη) και το 1958 συγκρότησε θίασο με τον Τίτο Βανδή και την Ελένη Χατζηαργύρη, με τους οποίους ανέβασε τη «Μάγδα» του Γερμανού δραματουργού Χέρμαν Ζούντερμαν. Το 1966 προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο, στο οποίο παρέμεινε έως το 1982.
Στη μεγάλη οθόνη πρωτοεμφανίσθηκε το 1946 στο αντιστασιακό δράμα «Αδούλωτοι σκλάβοι», που ξεκίνησε να σκηνοθετεί ο Μάριος Πλωρίτης και ολοκλήρωσε ο Βίων Παπαμιχάλης. Έπαιξε σε περισσότερα από 30 έργα, με πιο χαρακτηριστικούς ρόλους στις ταινίες «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Εκείνος κι εκείνη», «Όταν η πόλις πεθαίνει», «Λεωφόρος της προδοσίας», «Ορατότης μηδέν», «Εν ονόματι του νόμου», και «Αυτοί που ξέχασαν τον όρκο τους». Υπήρξε μία από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες του ελληνικού κινηματογράφου· ένας ψηλόλιγνος άνδρας με έντονο βλέμμα και πρόσωπο με γωνίες και …τάση προς τους «κακούς» ήρωες.
