Αν διαβάζεις αυτή τη στήλη, είναι πιθανό να γνωρίζεις ήδη ότι αυτή την εβδομάδα αναφερόμαστε στη χειμωνιάτικη μελαγχολία, την επίδρασή της στο μυαλό και το σώμα, και στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Όταν ο καιρός δεν είναι καλός, η δυσκολία να αντέξουμε και να προχωρήσουμε μπορεί να γίνεται ακόμα πιο έντονη, ενώ και η ανάγκη για βοήθεια γίνεται πιο επιτακτική.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει περάσει από σκοτεινά στάδια, που να μην έχει αισθανθεί τη θλίψη και την απόγνωση να τον πνίγουν σε κάποιο σημείο της ζωής του. Κανείς δεν είναι άτρωτος στις δύσκολες στιγμές που φέρνει η ζωή, και πολλές φορές, η σκέψη του θανάτου μπορεί να περάσει από το μυαλό, έστω και για ένα δευτερόλεπτο. Μπορεί να σκεφτούμε πόσο λυτρωτικός θα μπορούσε να είναι για να μας απαλύνει τον πόνο, να μας απαλλάξει από την αίσθηση της αβοηθησίας που μας κατακλύζει. Είναι ανθρώπινο να αισθάνεσαι χαμένος, αποπροσανατολισμένος και να αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάποιος τρόπος να ξεφύγεις από τον πόνο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Αντικρύζοντας την αλήθεια, καταλαβαίνω πλήρως πόσο δύσκολο είναι να ζητήσεις βοήθεια. Είναι φυσικό να αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι στον πόνο μας, ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά περνάμε. Συχνά νιώθουμε ότι είναι αδύνατο να εκφράσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, επειδή φοβόμαστε ότι θα κριθούμε ή ότι θα φανούμε αδύναμοι (ντρεπόμαστε). Το να παραδεχτούμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια απαιτεί θάρρος, και για πολλούς ανθρώπους αυτό το πρώτο βήμα είναι το πιο δύσκολο. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι όλοι μας χρειαζόμαστε βοήθεια κατά καιρούς, είτε από ανθρώπους που μας νοιάζονται είτε από ειδικούς που έχουν την ικανότητα να μας δείξουν το δρόμο της εξόδου από τη θλίψη και τον πόνο. Δεν είναι αδυναμία το να ζητάς βοήθεια, είναι δύναμη, είναι ένα βήμα προς την αποδοχή του εαυτού σου και την αναγνώριση ότι αξίζεις να είσαι καλά.
Επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι, μόνο την τελευταία δεκαετία, τουλάχιστον 1.300 φοιτητές σε όλη την Αγγλία πήραν τη ζωή τους (κάτι που αντιστοιχεί σε έναν θάνατο φοιτητή κάθε 4 μέρες)! Έχω σκεφτεί πολλές φορές όλους εκείνους τους νέους ανθρώπους που έφυγαν τόσο άδικα, αφήνοντας πίσω τους τη ζωή που ακόμα δεν είχαν προλάβει να ζήσουν. Τους φοιτητές που χάθηκαν πολύ νωρίς, αβοήθητοι, βυθισμένοι στην απελπισία τους, χωρίς καν να βρουν τη δύναμη να ζητήσουν βοήθεια. Είναι αδύνατο να μην αναρωτηθούμε τι θα είχε συμβεί αν είχαν βρει τη βοήθεια που χρειάζονταν. Ίσως αν είχαν μιλήσει σε κάποιον, αν είχαν νιώσει ότι δεν είναι μόνοι, η ιστορία τους θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά. Αν είχαν αισθανθεί ότι ήταν εντάξει να παραδεχτούν τον πόνο τους και να ζητήσουν υποστήριξη, ίσως η ζωή τους να είχε πάρει άλλη πορεία. Αυτή η σκέψη με πληγώνει, γιατί δεν μπορούμε να επιστρέψουμε τον χρόνο και να αλλάξουμε την πραγματικότητα, αλλά μπορούμε να μάθουμε από αυτήν και να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι, και ιδιαίτερα οι νέοι, δεν θα φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια όταν την χρειάζονται.
Η πραγματικότητα είναι ότι η θλίψη, το άγχος και οι αγωνίες είναι παρόντα σε πολλούς ανθρώπους γύρω μας. Είναι αναπόφευκτο και φυσιολογικό να περνάμε από δύσκολες περιόδους, αλλά το να αντιμετωπίζουμε αυτές τις στιγμές με την υποστήριξη των γύρω μας μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αν ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου το να ζητάς βοήθεια δεν θα ήταν ταμπού, όπου δεν θα υπήρχε ντροπή σε αυτό, οι άνθρωποι θα είχαν περισσότερες ευκαιρίες να θεραπευτούν και να βρουν ειρήνη με τον εαυτό τους. Αν ήταν πιο εύκολο για κάποιον να μιλήσει για την ψυχική του κατάσταση, να αναγνωρίσει ότι χρειάζεται βοήθεια, τότε ίσως να υπήρχε λιγότερος πόνος και λιγότερες θλιβερές απώλειες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Αν ο καιρός σε επηρεάζει και σε μελαγχολεί, να θυμάσαι ότι όπως οι κακοί φυσικοί καιροί είναι προσωρινοί, έτσι και οι ψυχικές καταιγίδες δεν κρατούν για πάντα – αρκεί να μπορείς να τις αντιμετωπίσεις με τη στήριξη των ανθρώπων γύρω σου. Υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται, που είναι πρόθυμοι να σε ακούσουν και να σε βοηθήσουν. Υπάρχει πάντα φως από την αντίθετη πλευρά του πόνου, αν μπορέσεις να το δεις και αν αποδεχτείς ότι αξίζεις να το ζήσεις.
Ιουλία Καζάνα-McCarthy
Δρ. Κοινωνιολογίας (University of Surrey, UK)
Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)
Solution Focused Θεραπεύτρια (BRIEF & The Solution Focused Universe)
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
