Η Δρ Πάμελα Πρίγκιπας Πάιλ έχει δει τους ανθρώπους να βλέπουν την αιωνιότητα.
Πιστοποιημένος από το διοικητικό συμβούλιο παθολόγος εσωτερικής ιατρικής και πρόεδρος των Υπουργείων Νέας Ζωής της Αφρικής, ο Δρ. Πάιλ έχει περάσει πάνω από 30 χρόνια φροντίζοντας ασθενείς σε τελικό στάδιο στα νοσοκομεία των Ηνωμένων Πολιτειών και στις κλινικές της Ρουάντα.
Έχει δει ασθενείς, στα πρόθυρα του θανάτου, να ανοίγουν ξαφνικά τα μάτια τους και να φωνάζουν το όνομα του Ιησού ή να περιγράφουν οράματα του Ουρανού.
Ένας ασθενής, αναίσθητος για τρεις ημέρες, ξαφνικά κάθισε στο κρεβάτι, χτύπησε τα χέρια του και αναφώνησε: «Ιησού, Ιησού!» πριν πάρει την τελευταία του πνοή. «Έχω δει τόσους πολλούς ανθρώπους να βλέπουν τον Παράδεισο, να βλέπουν τον Ιησού», είπε στην The Christian Post.
Τώρα, μοιράζεται τις εμπειρίες της σε ένα νέο βιβλίο, « Προβλεπόμενος Ουρανός: Πνευματική άνεση και Πρακτική Σοφία για τα Τελευταία Κεφάλαια της Ζωής» .
Μια πιστή χριστιανή, η Pyle είπε ότι ήταν ένας συνδυασμός της ιατρικής της εμπειρίας, της πίστης και του ενδιαφέροντός της για την ανθρώπινη εμπειρία που την οδήγησε να γράψει το “Anticipating Heaven” . Η στιγμή της έμπνευσης ήρθε το 2018, μετά από 29 χρόνια άσκησης της ιατρικής.
“Μου ζήτησαν να δω έναν ασθενή που είχα θεραπεύσει πολλές φορές. Είχε μια ασθένεια των πνευμόνων που χειροτέρευε προοδευτικά και αυτή την ημέρα, απλώς είπε, “Είμαι πραγματικά έτοιμη να μην κάνω πια θεραπεία και θέλω να μάθω πώς μοιάζει”.
Καθώς η Πιλ καθόταν δίπλα στο κρεβάτι της ασθενούς της, κρατώντας της το χέρι, χτυπήθηκε από το βάρος αυτού που συνέβαινε.
“Μόλις είχα αυτή τη στιγμή που έριξα μια ματιά γύρω από το δωμάτιο για ένα δευτερόλεπτο και είδα τις φωτογραφίες της οικογένειάς της. Απλώς έκανα μια παύση του τύπου “Θεέ μου, θα μου λείψει τόσο πολύ. Μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο θα της λείψει η οικογένειά της”.
Κυριευμένη από συγκίνηση, άρχισε να κλαίει. Αλλά ήταν ο ασθενής που την παρηγόρησε, λέγοντας: «Θα είναι ένας καλός θάνατος».
Εκείνη η στιγμή έμεινε μαζί της.
«Ήξερα ότι η εμπιστοσύνη της ήταν στον προορισμό μας», είπε η Pyle στο CP. «Ο Θεός, νομίζω, χρησιμοποίησε εκείνη τη στιγμή, αυτή τη φράση, αυτόν τον ασθενή για να ταράξει πραγματικά στην καρδιά μου».
Η ιδέα ενός «καλού θανάτου» έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του βιβλίου του Pyle, το οποίο αφορά τόσο την προετοιμασία για το θάνατο όσο και την καλή ζωή.
Μεγάλο μέρος του Anticipating Heaven είναι πρακτικό, αφιερωμένο στο να βοηθά τους ανθρώπους να πλοηγηθούν στην πολυπλοκότητα της υγειονομικής περίθαλψης, τον εκ των προτέρων προγραμματισμό φροντίδας και την πνευματική ετοιμότητα.
«Ήθελα πραγματικά να αναφερθώ στον τρόπο πλοήγησης στην υγειονομική περίθαλψη, στις αρχές της ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, αλλά πώς να ακουστεί, πώς να προετοιμαστεί με ερωτήσεις, τι να περιμένεις όταν πηγαίνεις στο νοσοκομείο, ποια είναι τα δικαιώματά σου ως ασθενής», δήλωσε ο Pyle.
Το βιβλίο πραγματεύεται επίσης ένα από τα έντονα συζητημένα θέματα στη φροντίδα στο τέλος της ζωής – τα θαύματα.
«Θα έβλεπα τόσους πολλούς να προσεύχονται για ένα θαύμα και διδασκόμαστε στην πίστη μας: «Όπως έχεις πίστη, έτσι θα γιατρευτείς». Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι δεν απαντώνται όλες οι προσευχές με ένα θαύμα», είπε.
Αντίθετα, τονίζει τη μία προσευχή που καταλήγει πάντα σε θαύμα: την προσευχή της σωτηρίας. “Ανεξάρτητα από το πού ήταν το αγαπημένο σας πρόσωπο στο παρελθόν, συνεχίστε να λέτε πίστη και αλήθεια και αγάπη και τον Ιησού. Ακόμη και σε αναίσθητη κατάσταση, ο Ιησούς μπορεί ακόμα να τους φτάσει.”
Η προσωπική μαρτυρία της πίστης της Pyle είναι συνυφασμένη σε όλο το βιβλίο της. Ο σύζυγός της, όπως αποκάλυψε, είχε μια εμπειρία παραλίγο θανάτου που οδήγησε στη μεταστροφή του.
“Ο Ιησούς τον έφτασε στη μέση του σκοταδιού όπου είδε την Κόλαση. Και το μόνο πράγμα που ήξερε ήταν η ανατροφή των παιδιών του στην εκκλησία – “Κάθε γόνατο θα υποκύψει, κάθε γλώσσα θα εξομολογηθεί. Κύριε, σώσε με.” Και ο Ιησούς τον έσωσε εκείνη τη στιγμή».
Η μεταμόρφωση ήταν τόσο δραστική που αρχικά πίστευε ότι είχε υποστεί ένα επεισόδιο ψυχικής υγείας. «Τον έβαλα ακόμη και να κάνει εξετάσεις», είπε ειρωνικά. Αλλά δύο χρόνια αργότερα, η ίδια ήρθε στην πίστη.
Μία από τις πιο βαθιές πτυχές της δουλειάς της, είπε η Pyle, περιλαμβάνει εμπειρίες κοντά στο θάνατο.
«Στην ιατρική, προσπαθούμε πάντα να περιγράψουμε πράγματα που βλέπουμε, που παρατηρούμε», εξήγησε. “Και υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν. Ο ένας ονομάζεται τερματική ανησυχία – αυτός είναι ο ιατρικός όρος. Περιγράφεται ως φόβος, αδιαφορία, κλάμα, συζήτηση για το σκοτάδι, βλέποντας φίδια. Είναι μια τρομακτική, τρομερή περιγραφή.”
Το αντιπαραβάλλει αυτό με αυτό που αποκαλεί «Σχεδόν επίγνωση του θανάτου».
“Συχνά περιγράφεται ως ειρηνικό. Ο ασθενής μπορεί να αρχίσει να μιλά με εκείνους που έχουν ήδη περάσει. Μερικές φορές θα περιγράψουν ότι μπαίνει σε ένα τρένο, ετοιμάζει τις βαλίτσες τους και είναι έτοιμος να πάει. Είναι ετοιμότητα, ετοιμότητα και γαλήνη.”
Ο Pyle έχει πλήρη επίγνωση της αυξανόμενης υποστήριξης για την υποβοηθούμενη από γιατρό αυτοκτονία και ευθανασία στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε ολόκληρο τον κόσμο.
«Είναι πραγματικά εκπληκτικό για μένα ότι το 72% των Αμερικανών πιστεύει στην ευθανασία, η οποία δεν είναι καν νόμιμη εδώ», είπε. “Έχουμε 10 πολιτείες που επιτρέπουν την υποβοηθούμενη από γιατρό αυτοκτονία και πάνω από το 60% την υποστηρίζει. Αλλά αυτό που ενθαρρύνω είναι ότι υπάρχει κάτι στη διαδικασία του θανάτου που μπορεί να είναι όμορφο. Είναι μια ευκαιρία για τις οικογένειες να ενωθούν για να συμφιλιωθούν. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από ένα άτομο που πεθαίνει με πίστη ως εργαλείο για τον ευαγγελισμό.”
Όσοι επιλέγουν την ευθανασία υφίστανται αφάνταστο πόνο και απόγνωση, παραδέχεται, προσθέτοντας ότι δεν τους κρίνει. Αλλά θέλει ο κόσμος να μάθει ότι υπάρχει άλλος τρόπος.
«Απλώς νιώθω ότι πρέπει να μοιραστώ τις προσφορές των πραγμάτων που έχω δει», είπε. “Ο Θεός έχει ένα σχέδιο. Οι μέρες μας είναι μετρημένες, αλλά όταν επιλέγεις αυτό που αποκαλώ καθορισμένο θάνατο, μπορεί να είναι ότι αυτή ήταν η μέρα σου — αλλά δεν υπάρχει καμία φυσική διαδικασία σε αυτό.”
Η πρόβλεψη του ουρανού δεν είναι μόνο η προετοιμασία για το θάνατο. έχει να κάνει με το πώς να ζεις, είπε ο Πάιλ, προσθέτοντας: “Ένας καλός θάνατος δεν είναι ένα γεγονός. Είναι πραγματικά ένας τρόπος ζωής. Είναι το πώς ζούμε τη ζωή μας σήμερα γιατί δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο.”
Το αποκαλεί «ζώντας προσδοκώντας τον Παράδεισο».
“Κάθε μέρα, περιμένω τη μέρα μου. Μερικές φορές είναι η μεγάλη εικόνα του Παραδείσου που περιμένω. Ότι ο Θεός θα βάλει κάποιον μπροστά μου με τον οποίο μπορώ να μοιραστώ το Ευαγγέλιο. Αναμένω την επιστροφή του Ιησού. Ζω σε μια κατάσταση αναμονής. Και γι’ αυτό, νιώθω πολύ πιο χαρούμενη.”
Με το βιβλίο της, η Pyle ελπίζει να εξοπλίσει εκκλησίες και άτομα με τα εργαλεία για να περπατήσουν στο ταξίδι στο τέλος της ζωής με αυτοπεποίθηση και πίστη. Σε έναν κόσμο όπου ο θάνατος είναι συχνά ένα θέμα που πρέπει να αποφεύγεται, η Pyle είπε ότι θέλει να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να τον κοιτάζουν με ελπίδα, αυτοπεποίθηση και προσμονή.
«Έχουμε μελέτες της Αγίας Γραφής για να το κάνουμε», είπε, «για να εξοπλίσουμε πραγματικά την εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, με αυτές τις πληροφορίες, ώστε να μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο για να βοηθήσουν όσους δεν είναι στο Σώμα του Χριστού να γνωρίσουν το όνομά Του και να έχουν ελπίδα».
via corfiatiko
