Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
*** Μία οπαδική θύρα μεγάλης ομάδας. Δύο σκουπίδια τού Ανθρωπίνου Είδους.
Μία οπαδική θύρα που ανέχεται-αποδέχεται-συναινεί-επιλέγει για δεκαετίες
να εκπροσωπείται και να προσωποποιείται από δύο σκουπίδια.
«Γενίκευσις, Αρχή Φασισμού.», λέει η σοφή ρήση,
οπότε οφείλω δεοντολογικώς και προκαταβολικώς να τονίσω ότι,
δεν εξομοιώνω συλλήβδην
τούς φιλάθλους τής εν λόγω ομάδας και τής επίσημης θύρας της,
παρά μόνον στρέφομαι ενάντια στους νταβατζήδες τού οπαδικού κινήματος
και στα τυφλωμένα ενεργούμενά τους.
Άλλωστε,
το Έγκλημα ξεκινάει πάντοτε την επικράτησή του «Εν Οίκω»
και κατόπιν επεκτείνεται «Εν Δήμω».
…
Δύο σκουπίδια που εκπροσωπούν χιλιάδες σκουπίδια.
Χουλιγκάνοι χειρίστου είδους.
Αμόρφωτοι. Απαίδευτοι. Ακαλλιέργητοι. Θρασύδειλοι. Ύπουλοι.
Πρεσβευτές τής Καθυστερίλας.
Τραμπούκοι που προάγουν τη Βία σε κάθε μορφή της.
Φασίστες. Ρατσιστές. Απάνθρωποι. Υπάνθρωποι.
Ατιμώρητοι. Προστατευμένοι από αόρατα νήματα.
Μαριονέτες και εκτελεστικά όργανα συνάμα,
που επιδίδονται -με το Αζημίωτο- σε προπαγάνδες εγκληματικότητας.
Ευρισκόμενοι σε μόνιμη ασυλία,
ενώ θα έπρεπε να έχει διαταχθεί ο εγκλεισμός τους σε άσυλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Οι μισαλλόδοξες υστερικές κραυγές βρίσκονται στην ημερήσια διάταξή τους,
όμως το παρακρατικό Νεοελληνικό Κράτος ξεπλένει αυτά τα δύο εμέσματα
μέσα από το -άκρως διαβρωτικό για την Κοινωνία- «πλυντήριο»
που συμπυκνώνεται στον όρο «Γραφικότητα»
(είναι καταστροφικώς αφελείς, έως και ανόητοι,
οι φίλαθλοι -ανεξαρτήτως συλλογικών πεποιθήσεων-
που λένε ότι «Τούς βλέπουμε για να γελάμε…»,
διότι έτσι το Γέλιο εκπίπτει στην κατώτατη βαθμίδα του
και πραγματώνεται η μέγιστη ηθογραφική προφητεία τού Μάνου Χατζιδάκι,
ο οποίος στις 30 Ιουλίου 1978, στην κυριακάτικη εκπομπή του στο «Τρίτο Πρόγραμμα»,
είχε προκαλέσει συντριπτικά κατάγματα στον Λαϊκισμό και στη Βλακεία,
περιγράφοντας το σαθρό φαινόμενο και τις ολέθριες συνεπαγωγές του:
«Όποιος δεν φοβάται το “Πρόσωπο τού Τέρατος”, πάει να πει ότι τού μοιάζει.»).
Η «Ρητορική Μίσους» θεωρητικώς διώκεται ως κακούργημα,
αλλά κάθε φορά που σαλπίζεται το «Προσκλητήριο τού Νόμου»
καταγράφονται εκκωφαντικές απουσίες που εκθέτουν το ένοχο «Σύστημα»:
Βουλή: ΑΠΟΥΣΑ.
Δικαιοσύνη: ΑΠΟΥΣΑ.
Διαρκής Επιτροπή Καταπολέμησης Βίας: ΑΠΟΥΣΑ.
«Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»: ΑΠΟΥΣΑ.
«Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός»: ΑΠΟΥΣΑ.
Θα σταθούμε στην «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός» και στην «Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός»
διότι φέρουν ακέραια την ευθύνη για αυτά τα δύο σκουπίδια,
όχι επειδή αυτά τα δύο σκουπίδια δηλώνουν «Ολυμπιακοί»,
αλλά επειδή τούς έχει δοθεί διαχρονικώς και απροκαλύπτως θεσμικός ρόλος·
ιδίως το αφανοφόρο ον έχει την άνωθεν απόλυτη ελευθερία
να περιφέρεται ανεξέλεγκτα εντός αγωνιστικών χώρων
και να εκπέμπει τα ψυχροπολεμικά μηνύματα στην ανεγκέφαλη κερκίδα,
ενώ διαθέτει και το «επίζηλο» προνόμιο
να εναγκαλίζεται και να απαθανατίζεται σε χαρωπά ενσταντανέ
με τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τα ανώτατα «ερυθρόλευκα» κλιμάκια
(πρόεδροι, προπονητές, παίκτες, άπαντες βρίσκονται στο «άλμπουμ» του).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Υπ’ αυτό το άκρως τοξικό και δυστοπικό πλαίσιο,
έλαβαν χώρα τις προηγούμενες μέρες δύο συμβάντα
που θα έπρεπε να είχαν ενεργοποιήσει ακαριαίως τα «Αντανακλαστικά των Αρχών»,
αλλά -όπως απεδείχθη για νιοστή φορά-
ουκ αν λάβεις αντανακλαστικά παρά τού συμμετέχοντος στο Έγκλημα
(ναι, η Ανοχή είναι Συμμετοχή,
όσο κι αν αρνούνται να δεχθούν την ασύμφορη αλήθεια οι εθελουσίως κοιμώμενοι).
Αρχικώς, λοιπόν, μετά από το πρόσφατο ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός,
το ένα σκουπίδι προέβη σε αισχρό παραλήρημα κατά τού Φώτη Ιωαννίδη
με αφορμή τον απολύτως θεμιτό πανηγυρισμό του όταν επέτυχε το γκολ τής ισοφάρισης,
ενώ δεν ορρώδησε να αφήσει υπονοoύμενα και για τον αείμνηστο Μίμη Δομάζο.
Μεταφέρω αυτολεξεί τις άναρθρες βοθροστομίες του,
οι οποίες στέλνουν στον κάλαθο των αχρήστων
τη Δαρβινική Θεωρία για την «Εξέλιξη των Ειδών»:
«Ξέρουμε τώρα και τον Δομάζο. Έτσι..;
Τα ξεπερνάμε και μένουμε σε μια ρομαντική εποχή, να τιμήσουμε τον αντίπαλό μας.
Και το κάνουμε…, από τις 33.000 τον ετιμήσαν’ οι 34 (χιλιάδες).
Κι έρχεσαι, ρε μουνόπανο Ιωαννίδη, σ’ ένα “στημένο” παιχνίδι,
με τον πρεζάκια αυτόνανε (εννοεί τον διαιτητή τής αναμέτρησης),
που ’τανε στα όργια με τις κόκες και τούς πούστηδες και…, …που τον εγαμάγανε τον διαιτητή…
-…τον έχουνε πιάσει, δεν τα βγάζω εγώ απ’ την κοιλιά μου…-
κι έρχεσαι σ’ αυτό το παιχνίδι το “στημένο”,
ενώ έχουνε γίνει εγκληματικά…, …διαιτητικά εγκλήματα εναντίον του γηπεδούχου…,
κι έρχεσαι…, βάζεις ένα γκολ μουσαντένιο… -έτσι..;- σ’ αυτό το παιχνίδι…,
και η πρώτη σου τέτοια ήτανε να μη σεβαστείς…,
…η πρώτη σου αντίδραση ήταν να μη σεβαστείς
αυτούς που σεβαστήκανε το νεκρό μέλος του μπουρδέλου της οικογενείας σου. Έτσι..;
Ό,τι μπουρδέλο και να είσαστε… Το σεβαστήκαμε εμείς. Αυτή ήταν η αντίδραση.
Και λέει… (ο Ιωαννίδης) “Έψαχνα…” λέει… “Έκανα…”, λέει, “…στη…”.
Ρε, μωρή πουτάνα, δεν έχεις ούτε τ’ αρχίδια να πεις “Ναι, το ’κανα.”. Έτσι..;
Έκανες χειρονομίες. Λέει “Για τη γυναίκα μου…”.
Ποια γυναίκα σου; Και κοίταγες την “7”;
Και πού ήταν η γυναίκα σου; Μάζευε τον κότσο;
Τι δουλειά είχε στην “7” η γυναίκα σου, ρε,
άμα κοίταγες στην “7” για τη γυναίκα σου;
(κάνει απανωτές σεξιστικές-μισογυνικές χειρονομίες)
Τι ήτανε; Να προλάβει τα “τσιμπούκια”; Μάζευε τον κότσο και της έκανες αφιέρωση;
Ρε πουτάνες… Ρε πουτάνες… Γαμιέστε…
Είστε τα μεγαλύτερα μουνόπανα κι οι πιο ξευτιλισμένοι…
Η ντροπή των αντρώς, των γυναικώς, των πούστηδων…
Στα πάντα είστε η Ντροπή. Άντε, καριόλια…».
(παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο,
όπου πιστοποιείται ότι αυτό το αξιοπρεπές, αξιοσέβαστο και μειλίχιο ον,
αυτό το εκλεκτό μέλος τού ουμανιστικού κινήματος «Orthodox Brothers»,
αυτός ο πανάξιος κήρυξ τού τριπτύχου «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»,
αυτός ο «Ιεραπόστολος τής Ολυμπιακής Αγάπης για το Πλησίον»,
είναι «λιώμα» στην… Αντικειμενικότητα)
Δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστες ημέρες,
ώστε να υπάρξει και δεύτερο -ακόμη χειρότερο- κρούσμα,
όπου δράστης ήταν το εμβληματικό ερυθρόλευκο σκουπίδι
που ενσαρκώνει σε απόλυτο βαθμό τη «θύρα (λ)7».
Αμέσως μετά από την μπασκετική αναμέτρηση Ολυμπιακός-Εφές
και με αφορμή ότι ο 14χρονος Σαρπ Αταμάν, γυιος τού προπονητή τού Παναθηναϊκού,
διέπραξε το «θανάσιμο αμάρτημα» να βρεθεί ανάμεσα στους θεατές
για να παρακολουθήσει την ομάδα που ανέκαθεν υποστηρίζει στη γείτονα χώρα,
το ποταπό ανδρείκελο έφτασε στο σημείο να καθυβρίσει χυδαιότατα μέχρι και το παιδί.
Μεταφέρω αυτολεξεί τις άναρθρες βοθροστομίες του
(σε διάλογό του με αντίστοιχης υποστάθμης συνομιλητή του),
οι οποίες στέλνουν στον κάλαθο των αχρήστων
τη Δαρβινική Θεωρία για την «Εξέλιξη των Ειδών»:
(συνομιλητής) Η σημερινή νίκη είναι αφιερωμένη στο παιδάκι τού Αταμάν,
που ήρθε στο γήπεδο να δει την Εφές.
– Ναι, αυτό το μπάσταρδο γιατί ήρθε ’κεί;
(συνομιλητής) Μπράααβοοο… Δεν πειράζει, του κάναμε δώρο αυτό που είδε…
Μπορεί να βλέπει ένα γαμήσι live.
– Λοιπόν, ακούστε κάτι…
Εγώ, δεν βρίζω παιδιά. Και ειδικά, ανήλικα.
Τώρα…, αυτό που είπα για τον γυιο του πούστη, δεν το μετανιώνω.
(παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο,
ώστε να πάρετε μία υπερβολική δόση από τα… Ολυμπιακά Ιδεώδη)
Επιμύθιο:
Η τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία
παρέχει βήμα, ατιμωρησία και ασυλία σε αυτά τα σκουπίδια,
ακριβώς επειδή οι διεφθαρμένες Αρχές τής χώρας
επιχειρούν παντί τρόπω να επιβάλ(λ)ουν στους πολίτες το «Πρόσωπο τού Τέρατος».
Και ναι, η τραγική αλήθεια είναι ότι έχουν πετύχει σε σημαντικό βαθμό το σχέδιό τους,
όμως είμαστε κι εμείς οι λίγοι που δεν λυγίζουμε αλλά ανθιστάμεθα.
Ανθιστάμεθα…
Είμαστε τα «Άνθη τής Αντίστασης» απέναντι στο κάθε τελειωμένο σκουπίδι,
που προάγει τη Βία, τη Μισαλλοδοξία, τον Μισοπαιδισμό, τον Μισογυνισμό, την Ομοφοβία,
τον Φασισμό, τον Ρατσισμό, το Έγκλημα, τη Μαφία, το Παρακράτος.
Σε αυτό το σημείο δε, αξίζει να προσθέσω,
ότι στο κίβδηλο και χαμερπές επιχείρημα που θα χρησιμοποιήσουν οι φαύλοι
λέγοντας πως «Και ετούτο το άρθρο προάγει τη Βία.»,
η αρμόζουσα απάντηση βρίσκεται σε ιστορικά γεγονότα
όπως εκείνο που κατεγράφη στις 13 Αυγούστου 1968,
όταν ο Αλέκος Παναγούλης απεπειράθη -και δυστυχώς απέτυχε-
να εφόνευε τον χουντικό δολοφόνο Παπαδόπουλο.
Όταν ο Δικτάτορας σκοτώνει τον Πολίτη, είναι Έγκλημα.
Όταν ο Πολίτης σκοτώνει τον Δικτάτορα, είναι Ηρωϊσμός.
…
Ανθιστάμεθα…
Κάθε άνθρωπος, κάθε πολίτης, κάθε φίλαθλος που ανθίσταται στα σκουπίδια,
αξίζει να αντιμετωπίζεται ως «Ήρωας τής Καθαριότητας».
Μπόχα-Βρόμα-Δυσωδία των Σκουπιδιών η Ατιμωρησία.
Αυτά τα δύο σκουπίδια εμφανίζονται διαχρονικώς
με τον προσδιορισμό «Η εκπομπή της θύρας 7» και με το ανάλογο φόντο.
Αυτά τα δύο σκουπίδια εκπροσωπούν διαχρονικώς τη «θύρα (λ)7»,
διότι ουδείς από τις εκάστοτε διοικήσεις κι από την κυρίαρχη οπαδική βάση
έθεσε έστω και μια φορά θέμα αμφισβήτησής τους.
Αυτά τα δύο σκουπίδια,
τα οποία -ειρήσθω εν παρόδω και εν σατανική… συμπτώσει-
είχαν προαναγγείλει την απόπειρα δολοφονίας εις βάρος τού διαιτητή Τζήλου
και επιδίδονται αδιαλείπτως στα ακαταδίωκτα ρατσιστικά παραληρήματά τους,
σε ευνομούμενο και δημοκρατικό κράτος θα ήταν ήδη χωμένα στη φυλακή.
Φευ, όμως·
όταν το Κράτος και το Παρακράτος βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία
(συνεργασία που φτάνει να είναι συνώνυμη με την Ταυτοσημότητα),
το αποτέλεσμα είναι να έχει μετατραπεί η Ελλάδα σε «Χ.Υ.Τ.Α.».
Η «Κ.Α.Ε. Παναθηναϊκός» έπραξε ορθώς με την απόφαση προσφυγής στη Δικαιοσύνη
(αν και η εκδοθείσα ανακοίνωση είναι άκρως κακογραμμένη
και με διατυπώσεις καφενειακού επιπέδου
που δεν περιποιούν την αρμόζουσα σοβαρότητα που απαιτείται από τις περιστάσεις·
επί παραδείγματι,
ο προσδιορισμός «τηλεκαραγκιόζης» είναι παντελώς άστοχος,
διότι ο «Καραγκιόζης» είναι ένας ευρηματικός καλλιτεχνικός χαρακτήρας,
άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ψυχαγωγία, με την Ηθογραφία, με την Κοινωνία,
και διακωμωδεί -αυτοσαρκαζόμενος-
τη μικροπαραβατικότητα που μετέρχεται για την καθημερινή επιβίωση
https://www.paobc.gr/deltia-typoy/106082_anakoinosi-kae-panathinaikos-aktor).
Από την άλλη,
ο Φώτης Ιωαννίδης και η σύντροφός του
-μα κατ’ επέκτασιν, κι η αντανακλαστικώς θιγόμενη «Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός»-
επιλέγουν λανθασμένως να μην προσφύγουν στη Δικαιοσύνη,
αφού έτσι υποδαυλίζουν ακουσίως την παρατεινόμενη μαζική τοξίνωση
και την άνευ ορίων προσωπική κατασυκοφάντησή τους.
…
Καμία ανοχή.
Καμία ανοχή στα Σκουπίδια.
Καμία ανοχή στη Σκουπιδίλα.
Καμία ανοχή στην όζουσα ωραιοποίηση που καλείται ως «Γραφικότητα».
Η Ατιμωρησία είναι η «Κερκόπορτα» που οδηγεί στην «Άλωση τής Κοινωνίας».
Η Ατιμωρησία είναι η Κατάρα τής Κοινωνίας.
Η Ατιμωρησία είναι η Σήψη τής Κοινωνίας.
Η Ατιμωρησία είναι ο Θάνατος τής Κοινωνίας.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ.
Ο Αθλητάμπουρας
